Reading
Add Comment
Më duhet ta filloj këtë shkrim me një parantezë të shkurtër
mbi kredot e mia në lidhje me ne shqiptarët. Ne jemi populli më i mirë, më i
mënçur, më i zgjuar, më i bukur, më besnik, më trim, më liridashës, më
nacionalist, më ... më ... më ... POR, gjithnjë na e kanë bërë me hile.
Gjithnjë ka qënë Amerika dhe fuqi të tjera të mëdha që nuk na kanë lejuar të
bëjmë përpara e t'i shpalosim botës gjithë brumin tonë. Gjithnjë na e kanë
futur politikanët/udhëheqësit tanë, që jo se nuk i kemi zgjedhur ne, por ata
kanë punuar nën rrogoz për armiqtë e jashtëm të Shqipërisë. Përveç Skëndërbeut,
që ishte nona (cit. E. Rama).
Shqipëria është vendi më i bukur në botë, me pasuri natyrore
që as në përrallat e Walt Disney-t nuk janë parë, që ka një begati e potencial
zhvillimi më të lartë se GDP e Kinës dhe Amerikës të marra së bashku dhe që
është vendi i shqiponjave (besoj diku andej nga masivet malore në Verilindje të
vendit, se këtëj nga anët e mia në Myzeqe, korba edhe sorra kam parë vetëm).
Si vend mikpritës që jemi, më poshtë po i jap një guidë të
thjeshtë dhe praktike për të gjithë miqtë shqipdashës që vijnë pe jasht shteti.
#Rakia
Rakia nuk është një pije. Rakia është një institucion. Madje,
ndër më të rëndësishmit. Këtë e dëshmon edhe aplikimi i gjërë që ka në jetën
tonë:
- A do të testosh "namuzin" dhe
"burrërinë" e një mashkulli? Jepi të pijë raki!
- Të dhëmb zemra (për arsye që variojnë nga një ftohje
modeste deri tek pllaka arteriosklerotike)? Pi raki!
- U vrave pak dhe ke hemoragji? Fërkoje plagën me raki!
- Ke problemje me frymëmarrjen? Lyej një napë me raki dhe
vendose mbi hundë!
- Do të nderosh një mik? Jepi raki të mirë të bome vetë
ballkazani!
- Ke probleme me sekrecione në rrugët e frymëmarrjes? Pi pak
raki esëll në mëngjes se i djeg mikrobet!
#Leopardato
Leopardato nuk është vetëm një veshje e pa(s)hijshme.
Leopardato është një stil jetese. Ka nga ato që betohen e përbetohen që nuk
janë ato që e zgjodhën leopardaton, por leopardato i zgjodhi ato. Pavarësisht
se përpiqem të jem shumë korrekt dhe aspak paragjykues (frazë kjo që gjithnjë
paraprin diçka shumë paragjykuese), për mua ka një asosacion të lirë ndërmjet
leopardatos dhe kuçkave, bundrave, kurvave, buçeve. Kaq se nuk po më kujtohen
më sinonime. E jo domosdoshmërisht buçllëk në vepra, por të paktën në shpirt.
Gjithësesi, siç ndodh rëndom me gjërat që bëjmë ne
shqiptarët, gjithë bota (vlen të theksohet se kryesisht ajo Perëndimore) ngelën
të habitur dhe të mbrekulluar nga kjo shpikje kryevepër e ne shqiptarëve. Zhan
Pol Gutjeri, Luis Vitoni, Karl Lagerfilld, Donatela Versaçe dhe një rradhë e
gjatë e këtyre tipave, jo vetëm që lanë kokën pas leopardatos, por po
orientojnë gjithë botën drejt këtij modeli të suksesshëm.
Mos të harrojmë që leopardato nuk është vetëm për individin.
Falë ekonomisë së lirë të kërkesë-ofertës, ju mund të leopardoni makinën tuaj
si dhe të arredoni mjediset e brendshme të shtëpisë tuaj tek Klamizo, që ofron
dyer me dru arre dhe veshje leopard.
E fundit, drejtuesit e Twitter konfirmojnë se hashtegu me
trendin më të lartë këto vitet e fundit që ka njohur njerëzimi është #leopardato4life
#Cipa
Me njohuritë e mia të kufizuara, unë nuk njoh asnjë popull
tjetër të ketë kaq shumë shprehje frazeologjike për individin e pacipë. I ka
plasur cipa, i është bërë lëkura shollë, të lan e të lyen, me një dorë të
fërkon me tjetrën ta fut ...
Që të mos tregohem
i njëanshëm, krahas individit, ne shajmë edhe veten. "Pis milet"
është damka që i vëmë vetes.
Por kjo nuk ka rëndësi. Siç e kam cekur edhe më parë (po
kush e ka vrarë mëndjen ta lexojë thuaj) komunikimi është një tabu në Shqipëri,
po aq sa dinjiteti apo integriteti i individit. Figurat këtu tek ne janë bërë si figura letrash bixhozi, ku ç'fitoje në një dorë, e lije në dorën tjetër. Ç'grisej e pështyhej nga një lojtar, puthej e përqafohej nga lojtari tjetër.
Kështu, Filip Çakulli që denoncoi jo-Metën në një jo-video
për një rast jo-korrupsioni, (me)nderohet po nga Meta një vit më vonë me çmimin
(kësaj here zëri dhe imazhi nuk ishin të manipuluara) si "Gazetar i
vitit". E lajme të tilla gjen pafund në media, e sidomos në politikë
(Pollo ndahet nga Berisha, bashkohen më vonë; Meta ndahet nga Nano, bashkohet me
Ramën, ndahet nga Rama, bashkohet me Berishën, ndahet nga Berisha dhe bashkohet
përsëri me Ramën; P. Koçi ndahet nga Rama, bashkohet për tu bërë zv/ministër më
pas; Kaç Islami ndahet me PK/PPSH për tu bashkuar me PS, ndahet me PS për tu
bashkuar me PD; Ngjela ndahet nga PD për tu bashkuar nga PS, me të cilën ndahet
më pas ... Pikëpyetjet e mëdha të sistemit janë vetëm Skënder Gjinushi dhe Nard
Ndoka). E megjithë këtë skenar, që ja fut 100 herë Ridge dhe Brooke të
"Beautiful", nëpërmjet jo-votës tonë, i përtypim dhe ripërtypim po të
njëjtat figura, të paktën këto 25 vitet e fundit që mbaj mend unë. Ah po, ka
hyrë Erion Veliaj si figurë e re, por ai është i shenjtë dhe është blasfemi të
flasësh për të.
#L'etat c'est moi
Ne nuk duam udhëheqës. As menaxherë. Ne duam hyjni të
zbritur në tokë që të kenë monopolin e së vërtetës, e të na e shpërndajnë herë
pas here. Ne duam një factotum që i bën të gjitha për ne. E derivat i drejtpërdrejtë i këtij lideri, është
toleranca.
#Toleranca
E kotë të thuhet për të disatën herë, komunikimi si njerëz
është një tabu në Shqipëri.
Po ke mendim ndryshe, automatikisht ja ke futur vetes. Po
ke bindje tjetër, prapë ja ke futur vetes. Ti je një dele në dorë të Perëndisë,
e në këtë rast, Lideri Suprem është Perëndia jote.
10 urdhëresat e shenjta janë
shumë të qarta:
0. Partia nuk gabon asnjëherë, e aq më pak Lideri Suprem
1. Ti nuk do të kesh asnjë Zot tjetër veç Liderit Suprem
të Partisë tënde
2. Ti do të marrësh pjesë në çdo manifestim elektoral,
ceremoni, konferencë, simpozium apo party, kur Partia ta kërkon (të jesh aty
për të mbushur rradhët)
3. Ti do të shpërndash në Fejsbuk çdo lajm që ka lidhje me
Qeverinë dhe Partinë tënde, por vetëm nga ato media që janë pro Qeverisë dhe
Partisë tënde
4. Ti do të angazhohesh në diskutime palaçosh në rrjetet
sociale për të mbrojtur Partinë tënde
5. Ti nuk do të kesh kurrë një mendim ndryshe nga Partia
jote
6. Mos e lakmo Liderin e Partisë tjetër
7. Çfarë thotë Lideri është gjithmonë e vërtetë. Edhe nëse
nuk është akoma, do të bëhet shumë shpejtë.
8. Lideri është gjithnjë i varfër, sepse i shpërndan
gjithnjë ato pak kacidhe që fiton me djersë, tek njerëz më pak fatlum se ay.
9. Lideri mendon gjithnjë për ty. Edhe kur ti mendon se
Ay nuk po mendon për ty, e ke shumë gabim. Kaq po them unë.
Lexhendë* ngel Ay, i madhi, që ka thënë "Po po, partia tënde të arreston".
Por, ka dhe fusha të tjera ku ne shqiptarët jemi shumë
tolerantë, madje ja përplasim surratit botës që ka ngelur e mbrekulluar nga
këto, si për shembull veshja me jeshile të ndezur e Baba Mondit të
Kryegjyshatës Botërore të Bektashinjve, mjekra e Janullatosit, pa-mjekra e
Kryetarit të Komunitetit Musliman në Shqipëri apo Kryetari i Katolicizmit që
është nga Saranda toleranca fetare. Ishte një shuplake kaq e madhe, saqë jo
vetëm faqkat pariziene ë gjermane u skuqën, po u erdhi turp nga vetja që qenë
aty, në manifestimin për fjalën e lirë, të mbushur me njerëz të pa-lirë. Është
toleranca në komunikim ("Ça ke që sheh, mër zotëri jo-tolerant";
"Po ik mër jo-tolerant andej se po të %#%#+>"; "U kur u bë
edhe bytha e këtij jo-tolerantit të mutit të më tregojë mua" etj. etj.) si
dhe është toleranca në gjeste/komunikim jo verbal ("Ore, kujt i fryhet ai
jo-toleranti aty?"; "Mos po ngacmon gjë gocat tona ai jo-toleranti,
se nuk e toleroj dot këtë gjë" etj.)
#Nderi/Respekti
Siç mund të ketë kuptuar ndonjë lexues - shpresoj edhe ti
- të gjitha tolerimet e jo-tolerancës më sipër çojnë në një konflikt të
pashmangshëm verbal e më pas fizik. Por larg qoftë që të ndodhë sepse nuk ka
tolerancë. Jo jo. Ndodh sepse një burrë që është burrë duhet të mbrojë nderin
dhe respektin e vetë.
Më duhet të bëj një ndalesë shumë të shkurtër për të
sqaruar dy gjëra:
A) Koncepti i termit "burrë" në Shqipëri është pak
ambig. Kështu, nëse i kërkon një mashkulli të moshës 12 vjeçare të bëjë një
sforcim të vogël intelektual (për shembull të lexojë libra jashtë-shkollorë),
përgjigja është "Po prit se është i vogël, ç'mund të presësh?"; nëse
po i njëjti 12 vjeçar merr Kallashnikovin e rrëmbyer pa leje nga familja e tij në '97 nga depot ushtarake për të vrarë vrasësit e të atit të tij të implikuar në
rrjet droge e prostitucioni, komenti është "Hë më të lumtë. E paska bërë
si burrat. Ka mbrojtur nderin e familjes.". Natyrisht, shembulli është kaq
banal, sa po më vjen edhe mua zor nga vetja që e shkrova, po iku kjo punë tani.
B) Nderi dhe Respekti janë dy terma të ndryshëm por fort të
lidhur me njëri-tjetrin, ndaj vendosa të jenë nën të njëjtin hashteg.
Për tu rikthyer në Guidën për njerëzit pe jasht shtetit,
Nderi dhe respekti në kulturën tonë kanë rrënjë më të thella se dhëmballët e
mia. Mendohet që para se Leka i Dukagjinëve të shkruante Kanunin e vetë. Siç e
thotë edhe përfaqësuesi i lartë i kulturës tonë folkloristike dhe
bashkëpunëtorja e tij, pra G Bani dhe Crazy Girl, "më respektove, të
respektova / fole, të dëgjova / fola, më dëgjove", respekti shtrihet në
çdo veprim të të përditshmes tonë. Nëse për vendet aspak të zhvilluara
Perëndimore kjo "fole, të dëgjova / fola, më dëgjove" do të ishte
thjeshtë normë apo etikë komunikimi, këta barbarë neglizhojnë faktin se, në
fakt, ky është respekt.
Nëse vete për drekë tek një miku yt, pra i bën respektin
që i pranon ftesën, ai të bën respektin duke të të shtruar një tavolinë plot me
sëmundje kardiovaskulare gatime të mira. Dhe në këtë mënyrë ai të respektoi
dhe doli i nderuar, por edhe ti je i nderuar se ke një mik që të bën respektin
dhe të nderon.
Nëse ke një kushërirë të 12të në linjë gjaku,
që e ke takuar vetëm një herë kur ke qënë 7 vjeç në një qokë familjare (ato
rastet ku prezantohesh me 60-75 njerëz, që të gjithë kushërinj e që më pas nuk
i takon më kurrë në jetë), dhe kjo kushërira ka zgjedhur rrugën e mutit duke
shijuar jetën e saj private, ti që je burrë duhet t'i mbrosh nderin, duke
detyruar të martohet me ndonjë të rraskapitur që rastësisht gjendet aty pranë.
Tjetër punë se kushërira e 12të do vazhdojë jetën e saj me zgjedhjet e saj, e
rëndësishme është që nderi i saj u vu në vend.
Si jashtëqitje e vogël, është rasti kur një mashkull kçk
(kap ça të kapi) - duke konfirmuar burrërinë e tij tek shokët, fisi dhe
kamarierët e pikës së basteve ku shtyn mbasditet - por nusen e do të virgjër
ama, se nderi është nder.
Unë në fakt u bëra lëmsh me këtë nderin dhe respektin. Po
kuptuat gjë deri tani, mirë. Po nuk kuptuat gjë, prapë mirë.
#Eksperti i midhjes dhe i pëshkut
Në disa shkrime të miat të mëparshme kam evidentuar disa
herë shqetësimin tim mbi këta super-ekspertë që kemi në gjendje të lirë ose të
keq-alokuar. Kështu, njoh nja dy-tre Kryeministra që fatkeqësisht janë bërë
shoferë autobusash, katër presidentë që janë bërë berberë si dhe dy guvernatorë
dhe një stomatolog që janë bërë taksistë.
Megjithatë, shyqyr Zotit që janë hapur këto Call Centre që
po prodhojmë gjithnjë e më pak super-kuadro të përgatitur ... se vaj medet pastaj (cit. E.
Rama) ku do të venim përndryshe ... 300'000 juristë, ekonomistë, arkitektë,
inxhinierë dhe shpesh edhe mjekë, që pasi kanë dalë nga bankat e shkollës, janë
duke ndjekur ëndrrën kapitaliste. Ata janë Rruzhdie, Manushaqe apo Abdurrahman
në jetën e përditshme, po për botën janë Roberta, Giulia apo Matteo.
Herë herë, ndjej edhe unë një impuls të papërmbajtshëm të
mbaroj PhD dhe të çoj një CV në këto kioska të mrekullisë, por nuk e di çfarë
më përmbledh në moment.
Bonus: Taksisti im i lagjjes po më mbushtë mendjen se si
uji me kripë është më i mirë se sa Amoksicilina për infeksionet e dhëmballës.
Po, është i njëjti që ka thënë "I ra menopauzë në tru dhe vdiq i
shkreti".
#O sa mirë të jesh shqiptar oe
Retorika e nacionalizmit është një spirale e frikshme dhe
injorant-prodhuese këtu. Të kuptohemi drejt, ne e duam vendin tonë (për arsyet,
shih intro), POR, le të themi që e duam më shumë kur ja fusim grekut e sërbit;
kur kombëtarja fiton në futboll (që ndodh gjithmonë dy ndeshjet e para - dhe
ndoshta me ndonjë skuadër relativisht prestigjioze por pa lojtarët më të mirë -
dhe dhihemi në dru nga skuadra ordinere që futbollin e luajnë vetëm në plazh
për të shtyrë kohën); kur provokojmë grekun dhe sërbin; kur shohim që greku
dhe sërbi është duke vuajtur etj. Pra, për ta përmbledhur, edhe pse kemi
nënshkruar Marrëveshjen e Fqinjësisë së Mirë, nacionalizmi ynë lidhet në mënyrë
përpjestimore (të drejtë) se sa keq është greku apo sërbi. E ndërkohë, rreth
800'000 shqiptarë punojnë (natyrisht jo të gjithë) në nyjet higjeno-sanitare të
efendikoit si dhe i japim rreth 110 milionë € Serbisë nëpërmjet importit të
mallrave të tyre.
Të fundit, janë ata që pasi janë bërë trima në Fejsbuk
duke sharë parë e mbrapsht grekun dhe sërbin, ikin të pijnë një ouzo në ndonjë
bouzuki, duke dëgjuar Genën apo Notis Sfakianakis me "Na haris".
“Me kaq shumë patriotë e nacionalistë sa ka prodhuar kjo
ndeshje po mendoja se sikur të kishte patur ndonjë luftë mes serbësh e
shqiptarët këto 20 vitet e fundit (supozojmë në Kosovë) do të kishim nisur nga
Tirana një ushtri me 2 milionë kreshnikë dhe do ta mbanim turrin në Vojvodinë.
Por ja që Zoti nuk na e dha mundësinë të dalim në mejdan e të tregojmë sa na
vlen dashuria për flamur." (cit. Ermal Hasimja)
#For mi, dhis iz ëj mirrakëll ov fridëm
Historia e Shqipërisë ka njohur shumë miq e armiq me
kalimin e kohës. Shih #cipën më sipër sa për të krijuar një ide. Megjithatë,
çdo e keqe mbaroi kur Perëndia ynë suprem Sali Birisha solli demokracinë. Çdo e keqe
mbaroi aty. U bëmë të lumtur e të pasur brenda ditës. Madje, kaq të pasur u
bëmë sa vendosëm që një pjesë (më të madhen domethënë) t'ua falnim Vehbi
Alimuçajt, Lefter Cenajt, Fitim Gërxhalliut dhe Maksude Kadënas, si varfanjakë
që qenë e që nuk kishin një çap bukë për të ngrënë. Më pas, diku nga '97, nisëm
sezonin e gjuetisë, e si popull plot pasione e epshe u përfshimë të gjithë.
Pastaj u rishfaq Profeti Nano e me rradhë Baçi, Kaçi,Pandi, Likja, Edi etj.
Por vetëm Ay nr. 2, pra Birisha, na ka bërë njerëz. Na
futi në NATO, që mua më bën krenar sapo zgjohem në mëngjes; na hoqi vizat me
Evropën, që edhe pse na trajtojnë si plehra në pikat doganore, mua më bën të
ndjehem krenar në drekë; e bëri gati marrjen e Statusit të vendit kandidat në
BE dhe ja la Edi Ramës, se është shumë zemërgjërë, që mua më bën krenar në
darkë. Edhe kështu ikën dita pra, fryrë plot e përplot me krenari.
Për ta përmbledhur për miqtë tanë pe jasht shteti,
Shqipëria është nona. Ke ça t'dush edhe kur t'dush. Nuk ka au iu këtu të
mbyllen dyqanet kur të thotë shteti apo të jemi nga ata njerëzit e ngurtë e
aspak fleksibël që të bëjmë vetëm ashtu siç thotë shteti e ligji. Për të cituar
një shokun tim (që për të ruajtur anonimatin, po i përmend vetëm një pjesë të
emrit dhe mbiemrit: *ali *erisha, me iniciale S.B.), që me shumë të drejtë ka
thënë: "Jemi të dytët pas Xhermanisë" (po ta aktualizojmë, rrezik
jemi të parët, po mos t'i hapim andrralla të tjera Evropës dhe të mos
shkaktojmë panik e cmirë tek të gjutha shtetet e tjera që janë xhelozë për ne).
Amin!
0 komente:
Post a Comment