Reading
Add Comment
Meqënëse kohët e
fundit kjo historia dhe histeria jonë po përsëritet, për të disatën herë, thashë
të them edhe unë ndonjë fjalë, se si gjithnjë në këto sebepe, nuk ngeli më
njeri pa thënë një fjalë.
Që të bëhesha
edhe më i besueshëm në ç’do përpiqem të them më poshtë, po jap nja dy përkufizime
për nacionalizmin:
Fjalori i Gjuhës Shqipe (1986): Ideologji dhe politikë reaksionare
e borgjezisë së një vendi, e cila i vë interesat e veta të ngushta klasore mbi
gjithçka, duke i paraqitur si interesa të të gjithë kombit, e quan këtë më
epror ndaj kombeve të tjera dhe ndez përçmimin e armiqësinë ndaj tyre.
- a feeling that people have of being loyal to and proud of their country often with the belief that it is better and more important than other countries
- a desire by a large group of people (such as people who share the same culture, history, language, etc.) to form a separate and independent nation of their own
* * *
Vizita e Ramës në Serbi u karakterizua nga
debate dhe komente të shumta. Paraprakisht, duhet të bëjmë ndarjen ndërmjet
fushës së futbollit që parapriu këtë vizitë dhe fushës diplomatike, ku u
zhvillua edhe spektakli mediatik. Diplomacia është një terren i pistë, ku duhet
të jesh politikisht korrekt, sepse bëhet fjalë për marrëdhënie të
protokolluara, e jo muhabetet e një mbasditeje pas pune, duke rrëkëllyer një
birrë tek Iliria.
Egoja ime personale u përkëdhel shumë, kur
Kryeministri shqiptar – praktikisht figura më e lartë shtetërore – i veshur me
simbolet shtetërore, duke folur shqip, përmendi një temë të nxehtë siç është
Kosova, në Beograd. Ishte një pështjellim emocional pozitiv, si një empati për
atë çka edhe ne shqiptarët kemi përjetuar më 1999.
Megjithatë, tragjedia – krahas faktit që
ishte një tragjedi e përbashkët, si për ne, ashtu edhe për serbët që humbën
njerëz të dashur në konflikt – qëndron në faktin e mënyrës se si u përcoll
politikisht ky mesazh nga z. Rama.
Personalisht mendoj se ishte një lëvizje
naive, e një kryeministri riosh e naiv në kontekstin e diplomacisë ndërkombëtare.
Paralelisht, duke u përpjekur të isha në rradhët e serbëve me mendime, mendoja
se si do të ndiheshim ne shqiptarët nëse kryeministri grek do të vinte në Tiranë
e do të thoshte se “Vorio Epiri është një realitet i pamohueshëm”?. Dhe nuk po
analizoj hiç se si do të ndikohen marrëdhëniet tregtare, për një ekonomi
shqiptare – dhe më gjërë ballkanike – plotësisht të brishtë.
* * *
Realiteti mediatik shqiptar, ai serb,
tendencat e rrjeteve sociale në Shqipëri, konfirmuan edhe njëherë
vulnerabilitetin e demagogjisë dhe qejfin tonë për tu bërë pjesë e ndonjë
turrme që ndan një ëndërr a ideal të përbashkët. “Feeling shqiptar” ishte një
status që vetëm nja 3-4 miq (nga 1522 që kam aktualisht) në rrjetet sociale nuk
e vendosën.
Sot, kryetitulli i çdo gazete (përveç “Paloma” dhe “Intervista”)
ishte “Rama poshtëron Beogradin”. Ndërkohë, në ato pak media serbe që pashë, s’kish
veçse ndonjë kolonë të shkurtër, për këtë “mega-provokimin” që paskërkishim bërë
ne shqiptarët.
E të mendosh se serbët janë më kokënxehtë se ne.
E nuk do e
kalojnë lehtë këtë gjë.
Por do të dinë të sillen.
Në mënyrë diplomatike.
* * *
E fundit.
Nacionalizimi
për mua nuk ka të bëjë hiç me këto gjëra. Nëse ti e do vendin tënd dhe do të
ndjehesh krenar, fillo duke dhënë një shembull të mirë. Mos pështy në rrugë. Hidh
mbeturinat në kosh – dhe jo! Mos e bëj këtë gjë nga kati i pestë i pallatit. Fillo
përdor fjalët “Faleminderit”, “Të lutem” etj.. Fillo mëso fëmijën tënd që një libër
është më mirë se iPhone 6+. Fillo trego shembullin se ndërshmëria shpërblehet dhe
se ky vend ka nevojë për shembuj pozitivë drejtësie. Fillo të tregosh se mund të
jetojmë në komunitet. Se publikja është po aq e rëndësishme dhe me vlerë sa
privatja.
E të tilla, mund
të gjej(më) pafund.
E fundit fare:
“Political
language is designed to make lies sound truthful and murder respectable, and to
give an appearance of solidity to pure wind.” – G. Orwell
0 komente:
Post a Comment